Μετά την ολοκλήρωση της μαθησιακής διαδικασίας οι φοιτητές θα είναι σε θέση:

• Να σκιαγραφούν το αντικείμενο της βιομηχανικής κοινωνιολογίας και τις αντίστοιχες απόψεις των κλασικών κοινωνιολόγων.
• Να μελετούν τη σύγχρονη (μετά-βιομηχανική) κοινωνία, οργάνωση, τεχνολογία και εργασία.
• Να αντιλαμβάνονται τον νέο τρόπο εννοιολόγησης και πρόσληψης της εργασίας, της οργάνωσης της, του ελεύθερου χρόνου, του κοινωνικού κράτους και των εργατικών συνδικάτων και διεκδικήσεων.
• Να κατανοούν τη διαδικασία μετάβασης από τη βιομηχανική κοινωνία και τον φορντισμό στη σύγχρονη μετα-βιομηχανική κοινωνία.
• Να αντιλαμβάνονται τις βιομηχανικές σχέσεις σε συνάρτηση με τις έννοιες εξουσία, σύγκρουση και συνεργασία.
• Να κατανοούν την έννοια, τη σημασία και το περιεχόμενο των συλλογικών διαπραγματεύσεων.
• Να γνωρίζουν τους μηχανισμούς επίλυσης και ρύθμισης των συλλογικών διαφορών εργασίας στην Ελλάδα, πριν και μετά τα μνημόνια.
• Να σκιαγραφούν την έννοια, τη σημασία και τις μορφές της εργασιακής ευελιξίας.

• Αναζήτηση, ανάλυση και σύνθεση δεδομένων και πληροφοριών, με τη χρήση και των απαραίτητων τεχνολογιών.
• Προσαρμογή σε νέες καταστάσεις.
• Λήψη αποφάσεων.
• Εργασία σε διεπιστημονικό περιβάλλον.
• Σεβασμός στο φυσικό περιβάλλον.
• Επίδειξη κοινωνικής, επαγγελματικής και ηθικής υπευθυνότητας.
• Εργασία σε διεθνές περιβάλλον.
• Άσκηση κριτικής και αυτοκριτικής.
• Προαγωγή της ελεύθερης, δημιουργικής και επαγωγικής σκέψης.

Η βιομηχανική κοινωνιολογία εντάσσεται στο πλαίσιο της Κοινωνιολογίας της Εργασίας και της Ανάπτυξης. Ο τομέας αυτός της κοινωνιολογίας εμφανίστηκε στην οργανωμένη του μορφή τον 13αι. και απογειώθηκε το δεύτερο μισό του 19αι. Έχει ως κεντρικό πυρήνα τις αλλαγές των παραγωγικών συστημάτων και τον κλάδο της μεταποίησης (βιοτεχνία, βιομηχανία), σε συνδυασμό με συναφείς κλάδους της παραγωγικής καθώς και της επιστημονικής δραστηριότητας. Ασχολείται με τις σχέσεις των ανθρώπων μέσα στη βιομηχανική παραγωγή και συγκεκριμένα στα εργοστάσια και στις επιχειρήσεις.

O γενικότερος στόχος του μαθήματος προσδιορίζεται ως η μελέτη της λειτουργίας, της δομής και της εξέλιξης της βιομηχανίας, ενώ ιδιαίτερο βάρος δίνει στις ανθρώπινες σχέσεις που αναπτύσσονται στις  βιομηχανικές μονάδες ανάμεσα σε εργοδότες, εργαζομένους, διευθυντές, προϊσταμένους κ.λπ. Αποτυπώνει ερωτήματα για το πώς διαγράφεται το μέλλον του φαινομένου της εργασίας ενόψει της γενικευμένης χρήσης αυτοματισμών νέας τεχνολογίας, για το κατά πόσον αυτή η τελευταία επικαθορίζει την εργασία και την κοινωνία ή και το αντίστροφο, για το κατά πόσον το σύγχρονο εργατικό κίνημα μπορεί να επηρεάσει τις εξελίξεις και ασφαλώς για τον ρόλο τον οποίο μπορεί να διαδραματίσει η ίδια η κοινωνιολογία στην κατεύθυνση της επεξήγησης, ανάλυσης και κατανόησης των φαινομένων που παράγουν οι ευρύτερες σύγχρονες μεταβολές.

Συνοψίζοντας θα λέγαμε ότι το μάθημα μελετά όλα τα κοινωνικά φαινόμενα σε μία εκβιομηχανισμένη κοινωνία.

Ενδεικτικές προς μελέτη έννοιες είναι: α) η ιστορική εξέλιξη της εργασίας και ο σύγχρονος ιστορικός της ρόλος, β) η έννοια της βιομηχανικής κοινωνιολογίας, γ) οι γενικές θεωρίες των κλασικών κοινωνιολόγων για την εργασία και την οργάνωση, δ) η επιστημονική διοίκηση στις ανθρώπινες σχέσεις, ε) οι σύγχρονες θεωρίες για την εργασία και την οργάνωση, στ) ο μεταφορντισμός ως οργανωτικό και εργασιακό μοντέλο, ζ) η εργασία και κοινωνική προστασία, η) η εργασία και η οργάνωση σε δυνητικό περιβάλλον.

Χρήση Τεχνολογιών Πληροφορίας και Επικοινωνιών

Αξιολόγηση Φοιτητών

Εργασίες:

Στα πλαίσια του μαθήματος ανατίθενται πριμοδοτικές εργασίες στους φοιτητές. Οι εργασίες είναι αυστηρά ατομικές και δεν είναι απαλλακτικές, ενώ ενυπάρχει υποχρεωτική παρουσίαση της εργασίας, μέσω του προγράμματος Powerpoint, κατά τη διάρκεια των εισηγήσεων. Εφόσον οι φοιτητές περάσουν τη γραπτή δοκιμασία του μαθήματος (στην ανάλογη εξεταστική περίοδο) προστίθενται στη βαθμολογία τους, κατά μέγιστο, τρεις (3) μονάδες.

Εξετάσεις:

Η βαθμολογία δίνεται στη δεκάβαθμη κλίμακα. Η απαλλαγή από το μάθημα προϋποθέτει βαθμό τουλάχιστον ίσο με πέντε (5). O τελικός βαθμός προσδιορίζεται από την επίδοση στην τελική γραπτή εξέταση (την περίοδο Ιουνίου ή Σεπτεμβρίου). Η εξέταση αυτή είναι γραπτή και διαρκεί δύο ώρες. Η επιτυχία στις εξετάσεις προϋποθέτει, κατά κανόνα, την παρακολούθηση παραδόσεων, την ενεργό συμμετοχή σε αυτές και τη συστηματική εβδομαδιαία μελέτη μικρών τμημάτων της εξεταστέας ύλης. Ο βαθμός των εργασιών συνυπολογίζεται στην τελική βαθμολόγηση.

• Δασκαλάκης, Δ. (2013). Βιομηχανική κοινωνιολογία και βιομηχανικές σχέσεις. Αθήνα: Εκδόσεις Παπαζήση.
• Γεωργόπουλος, Γ. (1995). Στοιχεία γενικής και βιομηχανικής κοινωνιολογίας. Αθήνα: Εκδόσεις Σμπίλιας.
• Λύτρας, Α. (2000). Κοινωνία και εργασία. Αθήνα: Εκδόσεις Παπαζήση.