Σχεδόν 12,5 χρόνια μετά το ναυάγιο του κρουαζιερόπλοιου SEA DIAMOND στη Σαντορίνη, μία ακόμη απόφαση της Ελληνικής Δικαιοσύνης, αυτή τη φορά από το Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ), έρχεται να καταδικάσει την απραξία του κράτους και των υπευθύνων ως προς την ουσιαστική αντιμετώπιση και επίλυση του χρόνιου πλέον προβλήματος ρύπανσης της θαλάσσιας περιοχής της καλντέρας της Σαντορίνης από το κουφάρι του βυθισμένου πλοίου.
Ενώ το 2016 ο Άρειος Πάγος εξέδωσε Απόφαση (515/2016), με την οποία αναγνώριζε την ύπαρξη σοβαρής θαλάσσιας ρύπανσης και μάλιστα συνεχιζόμενης έως τότε στην περιοχή, ζητώντας την ανέλκυση του ναυαγίου, ακόμη και σήμερα αυτή δεν έχει λάβει χώρα. Το ΣτΕ πρόσφατα, με την Απόφαση 1820/2019, έκρινε ως παράνομη τη σιωπηρή απόρριψη της αίτησης για ανέλκυση του ναυαγίου από τις αρμόδιες αρχές, κάνοντας μάλιστα αναφορά στο ενδεχόμενο χαρακτηρισμού πλέον του «βυθισμένου πλωτού ναυπηγήματος» ως «απόβλητου», του οποίου μάλιστα η «απόρριψη» στη θάλασσα μπορεί να θεωρηθεί πλέον «ηθελημένη», με ό,τι αυτό συνεπάγεται, βάσει των ισχυόντων νομικών και πραγματικών δεδομένων.
Και οι δύο Αποφάσεις κάνουν σαφή αναφορά στις σχετικές μελέτες του Πολυτεχνείου Κρήτης και συγκεκριμένα του Εργαστηρίου Διαχείρισης Τοξικών και Επικινδύνων Αποβλήτων στην περιοχή, στις οποίες μάλιστα βασίστηκαν, αναγνωρίζοντας την αξιοπιστία τους.
Το Εργαστήριο, υπό τη Διεύθυνση του Καθ. Ευάγγελου Γιδαράκου, ήδη από το 2009 διεξήγαγε σειρά δειγματοληψιών, μετρήσεων και αναλύσεων στην ευρύτερη θαλάσσια περιοχή του ναυαγίου, έπειτα από αίτημα αρχικά της τότε Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Κυκλάδων και στην συνέχεια της Περιφέρειας Ν. Αιγαίου και σε συνεργασία με τοπικούς φορείς, αλλά και απλούς κατοίκους, που βίωναν καθημερινά τις επιπτώσεις του ναυαγίου στο νησί. Όλα τα στοιχεία, που συλλέχθηκαν, αποδείκνυαν την σοβαρή επιβάρυνση του θαλάσσιου οικοσυστήματος της περιοχής, αλλά και τη συνεχιζόμενη ενεργή δράση του ναυαγίου ως πηγή ρύπανσης.
Παρότι τα συλλεχθέντα στοιχεία αμφισβητήθηκαν, η επιμονή και η αφοσίωση του κ. Γιδαράκου και των συνεργατών του στην ανάδειξη της αλήθειας και την υπόδειξη της ανέλκυσης του ναυαγίου ως μονόδρομο για την ουσιαστική περιβαλλοντική προστασία της περιοχής, συνέβαλαν καθοριστικά τόσο στο να μην ξεχαστεί το εν λόγω πρόβλημα, όσο και στο να υπάρξει παρέμβαση από την Ελληνική Δικαιοσύνη, προκειμένου να πραχθούν τα πρέποντα.
Οι μελέτες του Πολυτεχνείου Κρήτης συνεχίζονται έως και σήμερα, ελπίζοντας στο καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα, έστω και καθυστερημένα.
